Da li je krštenje u ime ´Oca, Sina i svetog Duha´ original?
- „Idite dakle i naučite sve narode krsteći ih va ime Oca i Sina i svetoga Duha.“ {Matej 28,19}
U Delima Apostolskim Evanđelista Luka opisuje Isusovu izjavu iz gornjeg stiha, ali samo kao Njegov poziv, da svim narodima objavimo Njegovu istinu, bez ijednog slova o krštenju u ime Trojstva:
- „Nego ćete primiti silu kad siđe Duh sveti na vas; i bićete mi svedoci i u Jerusalimu i po svoj Judeji i Samariji i tja do kraja zemlje.“ {Dela Apostolska 1,8}
Zašto postoji razlika između ova dva stiha? Zato što je stih u Mateju 28,19.20 promenjen tek 325. godine, da bi se podržalo verovanje u Trojstvo i njegovo uvođenje. Mi znamo sledeće činjenice: Trojstvo je, pored zagrobnog života, bilo osnova velikog broja paganskih religija. Car Konstantin je na koncilu 325. godine u Nikeji naredio da se sastavi ekumenska Biblija zarad ujedinjenja neznabožaca i palih hrišćana. Taj zadatak je dao biskupu Euzebiju Cezarejskom. To je bila potpuna implementacija paganstva kojeg je Inicijat Origen pokušao već ranije, ali bez uspreha. Interesantna činjenica je da je Biskup Euzebije taj isti stih u svojim delima pre 325. godine na 17 mesta citirao na drugi način, i to da je Isus rekao:
- „Sa jednom rečju i glasom On je rekao Svojim učenicima: „Idite dakle i naučite sve narode u Moje ime da se drže svega onoga što sam vam zapovedio.“ {Eusebius: Proof of the Gospel, Book III, ch 6, 132 (a), p. 152}
- „Ali dok su Isusovi učenici po svoj prilici bili da svaki govori ovako, ili misli onako, Gospod je rešio njihove poteškoće kroz davanje jedne izjave, govoreći da trebaju da pobede ´u Moje ime´. A moć u Njegovom imenu je bila tako velika, da je apostol rekao: “Zato i Bog Njega povisi, i darova Mu ime koje je veće od svakoga imena Da se u ime Isusovo pokloni svako koleno onih koji su na nebu i na zemlji i pod zemljom.“ On im je pokazao od mase skrivenu vrlinu moći u Njegovom imenu kada je rekao Svojim učenicima: „Idite dakle i naučite sve narode u Moje ime.“ On je isto najpreciznije najavio budućnost kada je rekao: „I propovediće se ovo jevanđelje o carstvu po svemu svetu za svedočanstvo svim narodima.“ {Eusebius: Proof of the Gospel, Book III, ch. 7, 136 (a-d), p. 157}
- „Koji im je rekao: „Idite dakle i naučite sve narode u Moje ime.“ {Eusebius: Proof of the Gospel, Book III, Chapter 7, 138 (c), p. 159}
- „Oslanjajući se na Hristovu silu, Koji im je rekao: „Idite dakle i naučite sve narode u Moje ime.“ {Eusebius: Book III of his History, Chapter 5, Section 2, (about the Jewish persecution of early Christians)}
- „Nakon Svoje pobede nad smrću, On je rekao Svojim učenicima, i ispunio to kroz događaj, govoreći im, „Idite dakle i naučite sve narode u Moje ime.“ {Eusebius: Oration in Praise of Emperor Constantine, Chapter 16, Section 8}
Iz tog razloga nije čudno da je 325. godine, kada je u Nikeji uvedeno Trojstvo, Euzebije momentalno promenio način „izražavanja“, tako da u njegovih 5 dela nakon toga stoji samo današnja forma tog stiha.
Cela Biblija poznaje samo krštenje ´u ime Isusa´. Pošto prava Božja reč sigurno sebi ne suproti, a jedan stih Matej 28,19 direktno suproti svim ostalim stihovima, to predstavlja najjači dokaz jednog falsifikata! Jedna konstelacija ukida drugu, i obe Konstelacije nisu moguće istovremeno. Bog nikada ne suproti Sam Sebi! Dole možemo pročitati ostale stihove iz Novog Zaveta o krštenju:
- „A kad to čuše, krstiše se u ime Gospoda Isusa. A kad Pavle metnu ruke na njih, siđe Duh sveti na njih, i govoraše jezike i proricahu.“ {Dela Apostolska 19,5.6}
- „Kad pak verovaše Filipu koji propovedaše jevanđelje o carstvu Božijemu, i o imenu Isusa Hrista, krštavahu se i ljudi i žene.“ {Dela Apostolska 8,12}
- „Koji sišavši pomoliše se Bogu za njih da prime Duha svetoga; Jer još ni na jednoga ne beše došao, nego bijahu samo kršteni u ime Gospoda Isusa. Tada apostoli metnuše ruke na njih, i oni primiše Duha svetoga.“ {Dela Apostolska 8,15-17}
- „I zapovedi im da se krste u ime Isusa Hrista.„ {Dela Apostolska 10,48}
- „Jer koji se god u Hrista krstiste, u Hrista se obukoste.“ {Galatima 3,27}
- „Eda li se Hristos razdeli? Eda li se Pavle razape za vas? Ili se u ime Pavlovo (umesto Hristovo) krstiste?“ {1. Korinćanima 1,13}
Čije ime prizivamo da bi se pri krštenju oprali od greha? Trojstvo?
- „I sad šta oklevaš? Ustani i krsti se, i operi se od greha svojih, prizvavši ime Gospoda Isusa.“ {Dela Apostolska 22,16}
- „A Petar im reče: pokajte se, i da se krstite svaki od vas u ime Isusa Hrista za oproštenje greha; i primićete dar svetoga Duha;“ {Dela Apostolska 2,38}
Da li pod celim nebom postoji drugo ime osim Isusovog koje nas može spasti?
- „Jer nema drugoga imena pod nebom danoga ljudima kojim bi se mi mogli spasti.“ {Dela Apostolska 4,12}
- „Koji uzveruje i pokrsti se, spašće se; a ko ne veruje osudiće se.“ {Marko 16,16}
Zašto ipak dolaze tvrdnje da se krštenje ne dešava samo u Isusovo ime? U stvari, krštenje i potapanje u vodu je simbol samo Njegove, a ne trojstvene smrti, Njegovog ležanja u grobu i Njegovog vaskrsenja. Samo Isus je umro za nas, a ne Trojstvo.
Krštenjem mi pokazujemo prihvatanje Njegove žrtve za nas, i time postajemo Hrišćani. Apostol Pavle naglašava jasno, da se krštavamo samo u Isusovo ime, i da je to povezano sa Isusovom žrtvom za nas:
- „Ili ne znate da svi koji se krstismo u Isusa Hrista, u smrt Njegovu krstismo se? Tako se s Njim pogrebosmo krštenjem u smrt da kao što usta Hristos iz mrtvih slavom Očinom, tako i mi u novom životu da hodimo. Jer kad smo jednaki s Njim jednakom smrću, bićemo i vaskrsenjem.“ {Rimljanima 6,3}
- „Zakopavši se s Njim krštenjem, u kojemu s Njim i ustaste verom sile Boga Koji Ga vaskrsnu iz mrtvih.“ {Kološanima 2,12}
Donji isečak iz Shem Tob’s MSS Hebrew Matthew Gospel, Matej 28. glava, dolazi iz knjige dr George Howard-a, specijaliste za jevrejski jezik. Taj Manuskript se u originalu nalazi u Jewish Theological Seminary of America u Njujorku.
On je sačuvan od strane Jevreja iz prvog veka, a pronađen je u 14. Veku. U 14. veku nije postojala diskusija o Trojstvu da bi bio potreban falsifikat, a u tom starom originalnom manuskriptu Matejevog evanđelja, u stihu 28,19 ne stoji trinitarijanska formula!
Kako potvrđuju i najstarije crkvene vođe pre Konstantina, Matej je svoje jevanđelje pisao na svom Jevrejskom jeziku, a ne na njemu stranom Grčkom, kako se danas od strane mnogih tvrdi, u pokušaju da se potru dokazi istine:
- “Matej je među Jevrejima istovremeno širio i napisano evanđelje na njihovom jeziku dok su Petar i Pavle propovedali u Rimu i postavljali temelje crkvi.“ {Irenaeus (2. vek): Against Heresies. 3.1.1}
9. As they were going Jesus passed before them saying: May the Name deliver you. They came near to him, bowed down to him, and worshipped him.
10.Then Jesus said to them: Do not be afraid; tell my brothers that they should go to Galilee and there they will see me.
11.While they were going some of the guards entered the city and declared to the chief priests all that had happened.
12.They came together for counsel with the elders of the people. Then they gave much money to the horsemen
13.and said to them: Say that his disciples came by night and stole him while you were sleeping.
14.If this should come to the ears of Pilate we will tell him that he should leave you alone.
15.They took the money and said thus as they instructed them. This is the word [held] in secret among the Jews unto this day.
16.After this when his twelve disciples came to Galilee he appeared to them in the mountain where they had prayed.
17.When they saw him they worshipped him, but there were some of them who doubted him.
18.Jesus drew near to them and said to them: To me has been given all power in heaven and earth.
19.Go
20.and (teach) them to carry out all the things which I have commanded you forever.
Stihovi 19.20: Idi i nauči ih da objave sve nauke, koje sam ti večno zapovedio.
Umesto toga u današnjoj Bibliji stoji, da Apostoli trebaju da krštavaju sve u ime Oca, Sina i svetoga Duha, što suproti celom ostatku Biblije, u kojoj su Apostoli bez izuzetka krštavali isključivo u ime Isusa! A istinita Biblija siguno ne suproti sebi.
I sama Katolička crkva, koja se ne stidi ni promene subote već to naglašava, priznaje činjenicu (kao Wikipedia i druge enciklopedije) o izmeni Mateja 28,19:
- “Osnovna forma (Matej 28,19) naše profesije u veri u vezi ceremonije krštenja je uzela oblik u toku drugog i trećeg veka (radi se samo o imenu jer je poškropljavanje došlo puno kasnije). Koliko daleko je mesto porekla (tog stiha) poznato, taj tekst (trinitarska promena Matej-a 28,19) je došao iz grada Rima.“ {Joseph Ratzinger (pope Benedict XVI): Introduction to Christianity, 1968 edition, pp. 82, 83.}
- „Formula krštenja je promenjena od imena Isusa Hrista ka rečima Otac, Sin i sveti Duh od Katoličke crkve u drugom veku.“ {The Catholic Encyclopedia, II, p. 263}
- „Odlomci iz Dela Apostolskih ili Poslanica svetog Pavla. Ti odlomci izgleda ukazuju na to da je najranija forma krštenja bila u ime Gospoda.“ „Da li je moguće pomiriti te činjenice sa verom da je Isus zapovedio Svojim učenicima da krštavaju u trinitarnoj formi? Da je Isus stvarno dao takvo naređenje, sigurno je da bi Apostolska crkva to sledila, i morali bi smo imati tragove poslušnosti tome u Novom Zavetu. Ali ni jedan trag nikad nije pronađen. Jedino objašnjenje te tišine, kroz gledište antitradicionalizma, je da je kratka Hristološka formula (Isusovo ime) bila original, a da je duga trinitarna formula bila kasniji razvoj.“ {The Catholic University of America in Washington, D. C. 1923, New Testament Studies Number 5: The Lord’s Command To Baptize An Historical Critical Investigation. By Bernard Henry Cuneo page 27}
- „Krštenje je bilo promenjeno od Isusovog imena ka imenu Oca, Sina i svetoga Duha u drugom veku.“ {Britannica Encyclopedia, 11th Edition, Volume 3, page 365}
Ove neoborive činjenice pobornici Trojstva ponovo odbacuju argumentom pokazujući dela od dva-tri biskupa mnogo pre Nikejskog sabora, u kojima ovaj stih stoji u modernoj formi. Ovom metodom bi mogli dokazati da su Adventisti verovali u istočnjačku verziju svetog Duha po dr Kellogg-u, ili da su apokrifi ispravna nauka!
Otpad nikada ne dolazi iznenada. Ako su gore pomenuti biskupi zastupali tadašnje verovanje, zašto je na Nikeji većina prisutnih biskupa imala arijansko verovanje i odbijala Trojstvo? Zašto je ono uz velike napore potpuno prošlo tek kasnije 381. godine u Konstantinopolju? Zašto prof. Prescott 1919. nije mogao probiti nauku o Trojstvu ako smo u to već verovali? Naišao je na protivljenje od strane većine teološkog vođstva Generalne Konferencije.
James White, poznat kao najveći protivnik nauke o Trojstvu je prema tvrdnji „originalnih“ tekstova navodno koristio upravo taj stih na krštenjima, bez otpora od strane EGW. Kada bi to bilo istina, to bi značilo da je James White sa jedne strane verovao u jedno a radio suprotno! Da li danas zaista imamo originalne dokaze, da su se Adventisti pre 1888, kada je EGW definitivno izgubila poslednje ostatke uticaja, zaista krštavali u ime Trojstva?
Šta je Ellen White napisala u retkom originalu u čije ime se krštavamo?
- „Ali uz jasnije svetlo, radosno su prihvatili Isusa kao svojeg Otkupitelja i tada je došlo i do promene u njihovim obavezama. Primanjem čistije vere došlo je i do odgovarajuće promene u njihovom životu. Kao zalog ove promjene i priznanja vere u Hrista, oni su se krstili u Isusovo ime.“ {Ellen White Tha Acts of the Apostles, p. 285}
- „Poslije divnog otkrivenja svetog Duha na dan Duhova Petar je pozvao narod na pokajanje i krštenje u ime Hristovo, za oproštenje greha i rekao je: Primićete dar svetog Duha…..“ {Ellen White: Acts 2:38, 39 and GC ix.2}
- „A kad to čuše, krstiše se u ime Gospoda Isusa.“ {Dela Apostolska 19,5}
- „A Petar im reče: pokajte se, i da se krstite svaki od vas u ime Isusa Hrista za oproštenje grijeha; i primićete dar svetoga Duha.“ {Dela Apostolska 2,38}
Nijedan stih niti citat Božjeg Proroka ne može da suproti drugim stihovima i citatima, jer onda ne potiču od Boga! A ako samo jedan stih kao Matej 28,19 suproti celoj Bibliji, onda definitivno nije original. To što kod Ellen White stoji beznačajan broj originalnih citata znači samo da je neprijatelj imao veći uspeh u uklanjanju njenih originala i umetanje svemu suprotnih falsifikata!
Postoje mnogi dokazi o tome koliko je citata izbačeno iz njenih knjiga, a koliko uneto od strane infiltriranih slugu druge strane. Pošto to ne sme da nas obeshrabri da ostavimo Bibliju i Duh Proroštva, najosnovniji kriterijum je da uz molitvu prepoznamo da li je neki stih ili citat zaista originalan, tj. da li se on uklapa i slaže sa svim ostalim iz Biblije i Duha Proroštva. Poruka u Mateju 28,19 je primer disharmonije sa SVIM ostalim stihovima o krštenju u Bibliji. Sama Ellen White takođe poručuje da falsifikat njenih citata i svedočanstava postoji:
- „Bez obzira šta bi došlo kao manipulacija mojih svedočanstava, to se dešava kroz ljude koji sebe smatraju autorizovanim, ali ne poznaju Boga“ {Ellen White: 1SM, p. 73, Ms 4, 1883}
- “Ako Svedočanstva (spisi) nisu u harmoniji sa Božjom reči, onda ih odbacite (p.p: jer su falsifikat).“ {Ellen White: 5T, p. 691}
Lista dodatnih dokaza protiv moderne formulacije teksta iz Mateja 28,19
The Encyclopedia of Religion and Ethics:
- „Matej 28,19 je centralni dokaz za tradicionalno (trinitarsko) gledište. Da je neosporan, ovo bi, naravno, bilo odlučujuće, ali se njegova verodostojnost osporava na osnovu tekstualne, književne i istorijske kritike.“
Edmund Schlink –The Doctrine of Baptism:
- „Zapovest o krštenju u svom obliku iz Mateja 28,19 ne može biti istorijsko poreklo hrišćanskog krštenja. U najmanju ruku, mora se pretpostaviti da je tekst prenet u obliku koji je [katolička] crkva proširila.“ (strana 28)
The Tyndale New Testament Commentaries I:
- „Često se potvrđuje da reči u ime Oca i Sina i Svetoga Duha nisu ipsissima verba [same reči] Isusa, već… kasniji liturgijski dodatak.“ (strana 275)
Wilhelm Bousset – Kyrios Christianity:
- „Svedočanstvo o širokoj distribuciji jednostavne formule krštenja [u ime Isusovo] sve do drugog veka je toliko ogromno da je čak i u Mateju 28,19 kasnije umetnuta trojstvena formula.“ (strana 295)
The Catholic Encyclopedia II:
- „Katolička crkva je u drugom veku promenila formulu krštenja iz ’u ime Isusa Hrista’ u reči ’Otac, Sin i Sveti Duh’.“ (strana 263)
Hastings Dictionary of the Bible 1963:
- „Glavni trinitarski tekst u Novom zavetu je formula krštenja u Mateju 28,19 … Ovu izreku posle vaskrsenja, koja se ne nalazi ni u jednom drugom Jevanđelju ili bilo gde drugde u Novom zavetu, neki naučnici su videli kao umetanje u Mateju. Takođe je istaknuto da se ideja stvaranja učenika nastavlja u poučavanju, tako da je referenca na krštenje sa njegovom trojstvenom formulom bila možda kasnije umetnuta u izreku. Konačno, Euzebijeva forma (drevnog) teksta („u moje ime“ pre nego u ime Trojstva) imala je određene zagovornike. Iako se trojstvena formula sada nalazi u knjizi jevanđelja po Mateju, to ne garantuje njen izvor u istorijskom učenju Isusa. Nesumnjivo je bolje posmatrati (trinitarnu) formulu kao izvedenu iz rane (katoličke) hrišćanske, možda sirijske ili palestinske, upotrebe krštenja (vidi: Didahe 7,1-4), i kao kratak sažetak učenja (katoličke) crkve o Bogu, Hristu i Duhu…”
- „Trojstvo … se ne može se dokazati logikom ili biblijskim dokazima … Termin Trias je prvi upotrebio Teofil Antiohijski (oko 180. godine nove ere),… (termin Trojica/Trojstvo) koji se ne nalazi u Svetom pismu…“ (strana 1015)
The Schaff – Herzog Encyclopedia of Religious Knowledge:
- „Isus, međutim, nije mogao dati svojim učenicima ovaj trojstveni nalog za krštenje nakon Svog vaskrsenja; jer Novi Zavet poznaje samo jedno krštenje u ime Isusovo (Dela 2,38; 8,16; 10,43; 19,5; Gal. 3,27; Rim. 6,3; 1. Kor. 1,13-15), koja se još uvek javlja čak i u drugom i trećem veku, dok se trojstvena formula javlja samo u Mat. 28:19, a onda samo ponovo u Didahe 7,1 i Justin, Apol. 1,61… Konačno, izrazito liturgijski karakter formule…je čudan; to nije bio način na koji je Isus pravio takve formule… formalna autentičnost Mat. 28,19 se mora osporiti…“ (strana 435)
The Jerusalem Bible, a scholarly Catholic work:
- „Možda je ova formula (trojstvena u Mateju 28,19), što se tiče punoće njenog izraza, odraz (veštačke/ljudske) liturgijske upotrebe uspostavljena kasnije u primitivnoj (katoličkoj) zajednici. Ostaće zapamćeno da Dela apostolska govore o krštenju ‘u ime Isusovo’…”
The International Standard Bible Encyclopedia Vol. 4 „Baptism”:
- „Matej 28,19 naročito kanonizuje kasniju crkvenu situaciju, da je njen univerzalizam u suprotnosti sa činjenicama rane hrišćanske istorije i da je njegova trinitarna formula strana Isusovim ustima.“ (strana 2637)
New Revised Standard Version o Mateju 28,19:
- „Savremeni kritičari tvrde da je ova formula lažno pripisana Isusu i da predstavlja kasniju (katoličku) crkvenu tradiciju, jer se nigde u Delima apostolskim (ili bilo kojoj drugoj knjizi Biblije) ne vrši krštenje imenom Trojstva.“
James Moffett’s New Testament Translation:
- „Možda je ova formula (trojstvena u Mateju 28,19), što se tiče punoće njenog izraza, odraz (veštačke/ljudske) liturgijske upotrebe uspostavljena kasnije u primitivnoj (katoličkoj) zajednici. Ostaće zapamćeno da Dela apostolska govore o krštenju ‘u ime Isusovo’…” (strana 64)
Tom Harpur, bivši religijski urednik u “Toronto Star” u svom delu “For Christ’s sake” iznosi jasne činjenice:
- „Svi osim najkonzervativnijih naučnika slažu se da je barem poslednji deo ove zapovesti [Trojstveni deo Mateja 28,19] ubačen kasnije. [Trinitarijanska] formula se ne pojavljuje nigde drugde u Novom zavetu, a znamo iz jedinog raspoloživog dokaza [ostatak Novog Zaveta] da najranija Crkva nije krstila ljude koristeći ove reči (‘u ime Oca i Sina i Svetoga Duha’), krštenje je bilo samo u Isusovo ime. Stoga se tvrdi da je stih prvobitno glasio “krštavajući ih u moje ime”, a zatim je proširen [promenjen] da funkcioniše u [kasnije katoličkoj trinitarnoj] dogmi. U stvari, prvo stav koji su izneli nemački naučni kritičari, kao i unitarijanci u devetnaestom veku, naveden je kao prihvaćen stav glavne nauke još davne 1919. godine, kada je prvi put objavljen Peake-ov komentar: ‘Crkva prvih dana (33. godina nove ere) nije primetila ovu širom sveta rasprostranjenu (trinitarsku) zapovest, čak i kad bi to znali. Naredba da se krsti u trostruko ime [trojstva] je kasna ekspanzija doktrine.“ (strana 103)
The Bible Commentary 1919, strana 723:
Dr. Peake jasno daje do znanja da:
- „Zapovest da se krsti u trostruko ime je kasno proširenje doktrine. Umesto reči koje ih krštavaju u ime Oca i Sina i Svetoga Duha, verovatno bi trebalo da čitamo jednostavno ‘u Moje Ime’.“
Teologija Novog Zaveta:
R. Bultman, 1951:
- „Pod kerigmom helenističke crkve i sakramenata. Istorijska činjenica da je stih iz Mateja 28:19 izmenjen je otvoreno priznata vrlo jasno. ‘Što se tiče obreda krštenja, on se obično konzumirao kao kupka u kojoj je onaj koji je primio krštenje potpuno potopljen, i ako je moguće u tekućoj vodi kao što su aluzije u Dela 8:36, Jev. 10:22, Barn. 11:11, i kao što konkretno kaže Didahe 7:1-3. Prema poslednjem pasusu, [katolički apokrifi Didahe] je dovoljan u slučaju potrebe da se voda tri puta poliva [lažna katolička doktrina prskanja] na glavu. Onaj koji krštava nad onim koji se krsti, krštava imenom Gospoda Isusa Hrista,’ kasnije se proširilo [promenjeno] na ime Oca, Sina i Svetoga Duha.“ (strana 133)
Doktrina i praksa u ranoj crkvi:
Dr. Stuart G. Hall 1992, Profesor Stjuart G. Hol je bio bivši predsednik katedre za crkvenu istoriju na Kings koledžu u Londonu, Engleska. On daje činjeničnu izjavu da katoličko trojično krštenje nije bilo originalni oblik hrišćanskog krštenja, već je original bilo krštenje Isusovim imenom:
- „U ime Oca i Sina i Svetoga Duha“, iako te reči nisu korišćene, kao što su kasnije, kao formula. Nisu sva krštenja odgovarala ovom pravilu.” Dr Hol dalje navodi: “Češće i možda drevnije bilo je jednostavno: “U ime Gospoda Isusa ili, Isusa Hrista.” Ova praksa bila je poznata među Markionitima i Pravoslavcima; ovo je svakako predmet polemike u Rimu i Africi oko 254. kako pokazuje anonimni traktat De rebaptismate („O ponovnom krštenju“).“ (strane 20 i 21)
The Catholic University of America in Washington, D.C. 1923, New Testament Studies Number 5:
Bernard Henri Kuneo – The Lord’s Command To Baptize An Historical Critical Investigation:
- “Odlomci u Delima i poslanicama apostola Pavla. Čini se da ovi odlomci ukazuju na najraniji oblik kao što je krštenje u ime Gospodnje.” Takođe nalazimo: „Da li je moguće pomiriti ove činjenice sa verovanjem da je Hrist zapovedio svojim učenicima da krštavaju trojstvenom formulom? Da je Hrist dao takvu zapovest, poziva se, apostolska crkva bi Ga sledila, a mi bi trebalo da imamo neki dokaz ove poslušnosti u Novom Zavetu. Takav dookaz se ne može naći. Jedino objašnjenje ovog ćutanja, prema antitradicionalnom gledištu, jeste da je ovo kratka hristološka formula (U Ime Isusovo) bila (prva) originalna, a duža trinitarna formula je bila kasnijeg razvoja.“ (strana 27)
Eusebius – “The Demonstratio Evangelica“:
Euzebije je bio crkveni istoričar i episkop Cezareje. Na strani 152 Euzebije citira ranu knjigu Mateja koju je imao u svojoj biblioteci u Cezareji. Prema ovom očevidcu, neizmenjena Matejeva knjiga je mogla biti originalna knjiga ili prva kopija originala Matejeve. Euzebije nas informiše o Isusovim stvarnim rečima svojim učenicima u originalnom tekstu Mateja 28,19:
- „Jednom rečju i glasom rekao je svojim učenicima: „Idite i naučite sve narode u Moje Ime, učeći ih da drže sve što sam vam zapovedio.“ To ime je Isus“ (strana 152)
Katolički papa Joseph Ratzinger sam priznaje poreklo glavnog teksta o Trojstvu iz Mateja 28,19:
- „Osnovni oblik našeg ispovedanja vere nastao je tokom drugog i trećeg veka u vezi sa obredom krštenja. Što se tiče mesta njegovog nastanka, tekst (Matej 28:19) potiče iz grada Rima. Trojstveno krštenje i tekst iz Mateja 28,19 stoga nisu poticali iz prvobitne Crkve koja je počela u Jerusalimu oko 33. godine nove ere. To je, kao što dokazi dokazuju, kasniji potpuno izmišljen izum rimokatolicizma. Vrlo malo njih zna za ove istorijske činjenice.“
Prof Williston Walker – A History of The Christian Church 1953:
On je bio profesor crkvene istorije na Univerzitetu Yale. Na strani 95 vidimo ponovo objavljene istorijske činjenice:
- „Kod ranih učenika krštenje je uglavnom bilo „u ime Isusa Hrista.“ Ne pominje se krštenje u ime Trojstva u Novom zavetu, osim u zapovesti koja se pripisuje Hristu u Mateju 28:19. Taj tekst je rani, (ali ne i original). On je u osnovi Apostolskog kredoa i prakse zabeležene (*ili umetnute) u Učenju (ili Didahi) i od strane Justina. Hrišćanske vođe trećeg veka zadržale su priznanje ranijeg oblika, i, barem u Rimu, krštenje u ime Hristovo se smatralo važećim, ako je bilo neregularno, svakako od vremena episkopa Stefana (254-257).“
On otkriva pravo poreklo i svrhu Mateja 28:19:
- „Ovaj tekst je prvi veštački rimokatolički kredo (simbol vere) koji je bio prototip za kasniji apokrifni apostolski kredo. Matej 28:19 je izmišljen zajedno sa apokrifnim apostolskim simbolom vere da bi se suprotstavio takozvanim jereticima i gnosticima koji su krstili u ime Isusa Hrista! Markion je, iako je pomalo pomešan u nekim od svojih doktrina, ipak krstio svoje obraćenike na biblijski način u ime Isusa Hrista. Matej 28:19 je prva nebiblijska rimokatolička doktrina! Lažni katolički tekst iz Mateja 28:19 izmišljen je da podrži noviju trojstvenu doktrinu. Prema tome, Matej 28:19 nije „Veliki čin Isusa Hrista“. Matej 28:19 je velika katolička prevara! Dela 2:38, Luka 24:47 i 1. Korinćanima 6:11 daju nam drevne originalne reči i učenje Ješue/Isusa! Nije li takođe čudno što Matej 28:19 nedostaje u starim rukopisima Sinaiticus, Curetonianus i Bobiensis? Dok je moć episkopata i značaj crkava apostolskog (katoličkog) utemeljenja na taj način uveliko povećan, gnostička kriza je dovela do odgovarajućeg razvoja (nenadahnuto veštačke lažne) vere, barem na Zapadu. Neki oblik pouke pre krštenja bio je uobičajen do sredine drugog veka. U Rimu se ovo razvilo, očigledno, između 150. i 175. godine, i verovatno u suprotnosti sa Markionitskim Gnosticizmom, u eksplikaciju formule krštenja iz Mateja 28:19, najranijeg poznatog oblika takozvanog Apostolskog Simvola vere (kredo).“ (strana 61)
Počeci hrišćanstva: Dela apostolska, The Acts of the Apostles Vol. 1, Prolegomena 1
U ovoj knjizi na strani 336 u fusnoti broj jedan, profesor Lake dolazi do zapanjujućeg otkrića u takozvanom Učenju ili Didahi. Didahe ima zadivljujuću kontradikciju, tj. jedan odlomak se odnosi na neophodnost krštenja u ime Gospodnje, što je Isusovo ime, a drugi poznati pasus uči o trinitarskom krštenju.
On povećava verovatnoću da su apokrifni Didahe ili rani priručnik katoličke crkve takođe bili uređeni ili promenjeni da bi se promovisala kasnija trinitarna doktrina. Istorijska je činjenica da je Katolička crkva svojevremeno krstila svoje obraćenike u ime Isusovo, ali je kasnije prešla na trinitarsko krštenje.
U stvarnom opisu krštenja u Didahi korišćena je trinitarna formula (Trojice); u uputstvima za Evharistiju (pričešće) uslov za prijem je krštenje u ime Gospodnje. Očigledno je da je u slučaju rukopisa iz jedanaestog veka trinitarna formula skoro sigurno bila umetnuta u opis krštenja, dok je manje uobičajena formula imala šansu da izbegne pažnju kada se koristi samo slučajno.
The Jewish Gentile, and Christian Backgrounds by F. J. Foakes Jackson and Kirsopp Lake 1979 version:
- „Malo je sumnje u sakramentalnu prirodu krštenja do sredine prvog veka u krugovima koje predstavljaju Pavlove poslanice, a neosporno je u drugom veku. Problem je da li se u ovom (trinitarskom) obliku može pratiti do Isusa, i ako ne, kakvo svetlo baca na njenu istoriju analiza sinoptičkih Jevanđelja i Dela apostolskih. Prema katoličkom učenju, (tradicionalno trojstveno) krštenje je ustanovio Isus. Lako je videti koliko je to bilo neophodno za veru u sakramentalnu regeneraciju. Misterije, ili sakramenti, uvek su bile institucija Gospodara kulta; od njih, i samo od njih, vernici su dobijali njegove natprirodne koristi. Ipak, ako se dokazi računaju za bilo šta, nekoliko tačaka u problemu Jevanđelja je toliko jasno kao što je neverovatnost ovog učenja. Razlog za ovu tvrdnju je odsustvo bilo kakvog pomena hrišćanskog krštenja u Marku, Luki ili Jovanu i sumnjiva priroda izveštaja o njenoj ustanovi u Mateju 28:19: „Idite i naučite sve narode krsteći ih u ime Oca i Sina i Svetog Duha.“ Nije čak ni sigurno da li ovaj stih treba smatrati delom pravog Matejevog teksta. Zaista, nijedan drugi tekst se ne nalazi ni u jednom postojećem rukopisu, na bilo kom jeziku, ali je sporno da ga Justin Martir (Justin Filozof), iako je koristio trinitarnu formulu, nije našao u svom tekstu Jevanđelja; Čini se da Hermas nije bio upoznat sa tim; dokaz o Didahama je dvosmislen, i Euzebije ga obično, iako ne uvek, citira u drugom obliku: „Idite i naučite sve narode u Moje Ime.“ Niko nije upoznat sa činjenicama tekstualne istorije i patristički dokazi mogu sumnjati u tendenciju da se Euzebijev tekst (U moje ime) zameni crkvenom (katoličkom trinitarnom) formulom krštenja, tako da transkripcijski dokazi svakako na strani teksta koji izostavlja krštenje. Ali nepotrebno je dugo raspravljati o ovoj tački, jer čak i ako je običan (savremeni trinitarski tekst) iz Mateja 28:19 takav, on ne može predstavljati istorijsku činjenicu. Da li bi krstili, kao što Dela apostolska kažu da jesu, a Pavle kao da potvrđuje tu izjavu, u ime Gospoda Isusa da im je sam Gospod zapovedio da koriste (katoličku trojstvenu) formulu Crkve? U svakoj tački dokaza Dela apostolska su ubedljiv dokaz da je (katolička) tradicija oličena u Mateju 28:19 kasna (nebiblijska vera) i neistorijska. Ni u trećem jevanđelju ni u Delima apostolskim se ne spominje (katolička trinitarna) tradicija iz Mateja, niti se pominje institucija (katoličkog trojičnog) hrišćanskog krštenja. Ipak, malo kasnije u narativu nalazimo nekoliko referenci na krštenje u vodi u ime Gospoda Isusa kao deo priznate (rane) hrišćanske prakse. Tako se suočavamo sa problemom hrišćanskog obreda, koji se ne pripisuje direktno Isusu, već se pretpostavlja da je to univerzalna (i originalna) praksa. Da je bilo tako – potvrđuju poslanice, ali sve važne činjenice sadržane su u Delima apostolskim.“ (stranice 335-337)
Zaključak:
-Niko od učenika nije krstio: „u ime Oca i Sina i Svetoga Duha“.
-Formula „Otac, Sin i Sveti Duh“ se osim falsifikata u Mateju 28,19.20 ne pominje ni u jednom od Jevanđelja niti u Pavlovim poslanicama.
-Svi citirani naučnici se slažu da to nije bio deo originalnog teksta već interpolacija (umetnuto).
Ovaj tekst je isečak iz knjige Prva Zapovest ILI Trojstvo? – Enciklopedija Dokaza Starih Pregaženih Istina Svih Područja u kojoj svi citati stoje dodatno i na engleskom jeziku